Ortaçağda siyasal ya da aşkla ilgili, gülünç yöresel olaylar ya da tek
tek öyküler, anekdotlar, efsaneler,
savaşlar, doğal afetler bir kitapta toplanırdı. Edebiyat ustaları zamanla bu
tarz çalışmaları ortak bir tema etrafında birleştirip, daha sağlam bir kurgu
üzerinden, psikolojik ve konu derinliği olan edebiyat türüne dönüştürdüler. 19.
yüzyılın başlarında kendini kabul ettiren bu edebiyat türü, bazen öyküden uzun
ama romandan kısa anlatı olarak kabul gördü ve “kısa roman” ya da “Novella”
olarak adlandırıldı.